∇ Myśli skłębione, niezgłębione...

V. CO ZASTĄPI RZĄD? Zresztą, aby zrozumieć, jak społeczeństwo może istnieć bez rządu, wystarczy obserwować je uważnie obecnie, a zobaczymy wtedy, że istotnie znaczna część funkcji społecznych spełnia się dziś nawet bez interwencji rządu, który wtrąca się po to jedynie, aby wyzyskiwać masy, bronić uprzywilejowanych i w końcu nadawać całkiem niepotrzebnie moc prawną wszystkiemu, co się zrobiło bez niego, a nawet pomimo i przeciw niemu. Ludzie pracują, handlują, studiują, podróżują, stosują się jak chcą do prawideł moralności i higieny, korzystają z postępów nauki i sztuki, wchodzą pomiędzy sobą w określone stosunki nie czując potrzeby, aby ktokolwiek im wskazywał sposób postępowania. l właśnie te sprawy, do których rząd się nie wtrąca, idą najlepiej, dają mniej powodów do sporów i odpowiadają więcej życzeniom ogółu, tak iż wszyscy znajdują w nich korzyść i zadowolenie. Rząd nie jest potrzebny dla wielkich przedsiębiorstw, dla tych instytucji publicznych, które wymagają p...

III.  SOLIDARNOŚĆ Gdyby interesy ludzi były z konieczności wzajemnie sobie przeciwne, gdyby walka była niezbędnym prawem życia społecznego, gdyby swoboda jednych ograniczała swobodę drugich, w takim razie każdy dążyłby do powiększenia swej własnej swobody ze szkodą swobody innych. Gdyby jednocześnie musiał istnieć rząd, nie dlatego, żeby on był tak czy inaczej użytecznym dla ogółu członków społeczeństwa, lecz dlatego że zwycięzcy chcieliby zapewnić sobie wyniki zwycięstwa, zmusiwszy zwyciężonych do posłuszeństwa i uwolnić się od trudu wiecznego bronienia zdobytego stanowiska, polecając go ludziom specjalnie przygotowanym do rzemiosła żandarmów, wówczas ludzkość skazałaby się na zagładę, lub też musiałaby ustawicznie się borykać między tyranią zwycięzców i buntem zwyciężonych. Na szczęście przyszłość ludzkości jest jaśniejsza, ponieważ prawo nią rządzące jest łagodniejsze. Prawem tym jest s o l i d a r n o ś ć . Człowiek posiada jako zasadniczą i. Konieczną cechę "instyn...

Erico Malatesta ~ Część I ~ Wyraz anarchia pochodzi z greckiego i oznacza: bez rządu, stan narodu, który swym życiem społecznym kieruje sam, bez ustanowionej władzy, bez rządu. Zanim cały szereg myślicieli i uczonych uznał podobną organizację za możliwą i pożądaną, zanim takowa organizacja została przyjęta za cel przez stronnictwo społeczne, które stało się jednym z najważniejszych czynników w obecnej walce o oswobodzenie ludzkości - wyraz anarchia był powszechnie używany w znaczeniu nieporządku, zamieszania; nawet dziś jeszcze jest on często używany w tym znaczeniu przez ludzi nieuświadomionych, a także przez naszych przeciwników, którzy są zainteresowani ukryciem prawdy. Nie będziemy się wdawali w rozprawy filologiczne, ponieważ kwestia ta nie jest bynajmniej kwestią filologiczną, lecz historyczną. W pospolitym znaczeniu wyrazu anarchia nie można nie uznać i jego prawdziwego objaśnienia etymologicznego: pochodzenie jego zawdzięczamy temu przesądowi, że rząd jest niezbędnym ...

Grzegorz z Sanoka   Urodził się w okolicach Sanoka, najprawdopodobniej w roku 1406. Jedne źródła podają, że pochodził z rodziny szlacheckiej, inne - że wywodził się z ludu. Surowe traktowanie przez ojca spowodowało, że Grzegorz mając 12 lat, opuścił dom rodzinny i prowadził wędrowny żywot. Mimo młodego wieku, był odważny i ciekawy świata, kilka lat spędził w Niemczech. Około roku 1421 rozpoczął naukę w Krakowie, trudnił się m.in. przepisywaniem rękopisów, śpiewem i muzyką. W latach 1428-1433 studiował w Akademii Krakowskiej, uzyskując stopień bakałarza. Przez cztery lata (1433-1437) był wychowawcą synów Jana z Tarnowa, wojewody krakowskiego. Przed rokiem 1437 przyjął święcenia kapłańskie. Na dalsze studia wyjechał do Włoch, gdzie przebywał trzy lata. W kancelarii papieża Eugeniusza IV powierzono mu obowiązki muzyka i kopisty. Po powrocie do Krakowa uzyskał w 1439 roku stopień magistra artium. Następnie w Akademii Krakowskiej wykładał poezję klasyczną. W 1440 roku został pr...

PAWEŁ Z WORCZYNA (ok. 1380 - 1430)   Urodzony w miejscowości przekazanej w źródłach jako Worczin; prawdopodobnie w Wurzen koło Lipska. Studia odbywał na uniwersytecie w Pradze (w 1403 r. otrzymał tam tytuł bakałarza) oraz w Lipsku (gdzie w 1409 r. otrzymał magisterium). Przez kilka lat pracował na lipskim uniwersytecie, później przeniósł się do Krakowa, gdzie najpierw rozpoczął studia teologiczne (ok. 1414 r.), a następnie prowadził wykłady na wydziale sztuk wyzwolonych (przez pewien czas był także dziekanem tego wydziału). Zdobył tytuł bakałarza (1423 r.) oraz doktora teologii (1426 r.). Był też dziekanem kolegiaty Św. Floriana. Chociaż z pochodzenia najprawdopodobniej nie był Polakiem, związany był bardzo mocno z polskim środowiskiem naukowych, a większość jego dzieł powstała w Krakowie. Indeks dzieł: * Glosa do Etyki (1415 - 1416); * Glosa do Ekonomiki (1415 - 1416); * Glosa do Polityki (1415 - 1416); * Kwestie do De anima (1417); * Kwestie do Parva naturalia...