∇ Myśli skłębione, niezgłębione...

X: Jak rozwiązano sprawę długowieczności Dawno temu Lailonia graniczyła z niewielkim królestwem Gorgola. Dawno temu — zapytacie - a dziś? Otóż to właśnie! Dziś granica ta przestała istnieć, a przyczyny dziwnych wyda­rzeń, które doprowadziły królestwo Gorgola do zagłady, zacho­wały się w kronikach laiłońskich, które zdają sprawę z całej his­torii. W Gorgola rządził w swoim czasie bardzo mądry król Hanuk. Był to naprawdę władca dobrotliwy, który ze wszystkich sil chciał przyczyniać się do szczęścia swoich poddanych, a rzecz to była w owym czasie nieczęsta. Król Hanuk doszedł do wniosku, że w państwie Gorgola ludzie żyją zbyt krótko i postanowił w jakiś sposób temu zaradzić. Pomyślał sobie, że jeśli najtęższe głowy w państwie wezwie do pomocy, to z pewnością uda się opracować środki, które pozwolą wszystkim ludziom żyć znacz­nie dłużej, aniżeli do tej pory bywało. Na szczycie samotnej wieży w mieście Pambruk żył astrolog Majoli. Był to wielki mistrz najlepiej na świecie znający się...

  ***  Muzyka Kabalistyczna *** Rabi Jehuda Aszlag (Baal HaSulam), autor Sulama, komentarza do księgi Zohar, wyraził swoje duchowe odczucia przez słowa swoich licznych opublikowanych pism. Wśród nich napisał piosenki i skomponował melodie oparte na tych duchowych odczuciach. Muzyka sama w sobie oparta jest na sposobie, w jaki człowiek czuje w świecie duchowym. Co jest tak wyjątkowego w muzyce? Jest w niej to, że każdy może ją pojąć, nawet, jeśli nie osiągnął poziomu duchowego kompozytora. Słuchając muzyki Baal Ha Sulama, jak przekazał jego syn Rabbi Baruch Ashlag, mamy możliwość doświadczyć uczuć tych wybitnych Kabalistów. Kabaliści osiągają dwa przeciwne stadia w duchowym: cierpienie jako rezultat oddzielenia od Stwórcy i rozkosz jako wynik zbliżenia się do Niego. Uczucie oddalenia od Stwórcy tworzy smutną muzykę, wyrażoną przez modlitwe wołającą o zbliżenie. Uczucie bliskości w stosunku do Stwórcy tworzy radosną muzykę, wyrażoną przez modlitwę dziękc...

Metaetyka ---  badanie etyki normatywnej pod względem szukania w niej prawdy.  Co jest przedmiotem etyki? Potocznie używamy zamiennie słów: "etyczny" i "moralny". Moralny ---  jest przeciwstawiony "materialnemu" (np. szkoda moralna i szkoda materialna). W samej etyce zachodzi natomiast różnica między etyką i moralnością. Etyka ---  teoria dotycząca dobra i zła moralnego; system norm. To, co być powinno. Nauka o moralności.  Moralność ---  typ świadomości społecznej, którą się stosuje przy wyborach. To, co jest (rzeczywistość). 1.  Etymologia nazw: a)   Etyka ---  ethos (gr.) = obyczaj, przestrzeganie obyczajów. b)   Etyka ---  etikos (gr.) = wyróżniona cecha charakteru, prawy charakter. c)   Moralis ---  (łac.) = odpowiednik "ethos" jednak współcześnie etyka jest odróżniana od moralności. Etyka jest nauką o moralności. 2.  Rodzaje Etyki: a)  Opisowa ==...

Jednym z największych osiągnięć XX wieku jest niewątpliwie stworzenie kosmologii – nauki o Wszechświecie w jego największej skali, zarówno przestrzennej, jak i czasowej. Wszechświat interesował człowieka od zawsze, ale aż do początku minionego stulecia wiedza o nim tonęła w domysłach i niepewności. Gdy zaczynał się XX wiek, nie wiedziano jeszcze na pewno, czy istnieją galaktyki i czy fizykę newtonowską można stosować poza naszym Układem Słonecznym bez żadnych "dodatkowych poprawek". Potem nastąpił gwałtowny rozwój – równolegle w teorii i obserwacjach. Istotny postęp stanowiła ogólna teoria względności i zbudowane na jej podstawie pierwsze modele kosmologiczne. To one przepowiedziały, że Kosmos nie jest tworem statycznym, lecz rozszerza się od super gęstego stanu, który – może zbyt pospiesznie – utożsamiono z początkiem Wszechświata. W tym samym mniej więcej czasie zaczęto badać pierwsze, zidentyfikowane już ponad wszelką wątpliwość, galaktyki i wkrótce Ed...

Część III "Ogień" Nagle słyszę trzask bramy. Już tu jest, zbliża się. Jest dwadzieścia pięć lat później, a ja nadal widzę te obrazy, jak­by czas się zatrzymał. To ostatnie wspomnienia, jakie mi stamtąd pozostały, z mojego życia w rodzinnej wiosce w Cisjordanii. Prze­suwają mi się przed oczami w zwolnionym tempie, niczym film na wideo. Powracają do mnie bez przerwy. Chciałabym je wymazać, kiedy tylko pojawia się pierwszy obraz, ale nie mogę zatrzymać te­go filmu. Kiedy trzaska brama, jest już za późno, nic się już nie za­trzyma, muszę znowu wszystko zobaczyć, bo ciągle staram się zro­zumieć: jak on to zrobił? Czy zdołałabym się mu wymknąć, gdybym zrozumiała? Zbliża się w moim kierunku. To mój szwagier, Hussein, w robo­czym ubraniu, starych spodniach i podkoszulku. Staje przede mną i mówi: „Cześć, co słychać?", z uśmiechem na ustach. Spokojnie żu­je trawę i bez przerwy się uśmiecha: „Zajmę się tobą". Ten uśmiech... mówi, że się mną zajmie, tego...