∇ Myśli skłębione, niezgłębione...

Mieczysław Albert Krąpiec CZYM JEST FILOZOFIA KLASYCZNA? I. Filozofia klasyczna może być rozumiana: 1.   W sensie czasowym – jako filozofia greckiego i rzymskiego antyku; 2.   W sensie przedmiotowym – jako filozofia zdeterminowana, zarówno przedmiotem jak i metodą zastosowanych wyjaśnień; 3.  W sensie formułowanych zasadniczych pytań-problemów-aporii, stawianych pod adresem otaczającej rzeczywistości, wymuszającej od człowieka odpowiedzi mniej lub bardziej uzasadnionych, intersubiektywnie sensownych, sprawdzalnych. A: Filozofia klasycznego antyku dotyczy filozofów i myślicieli starożytnej Grecji i Rzymu od VI w. przed Chrystusem do VI w. po Chrystusie (529r. – zamknięcie Akademii Platona przez Justyniana Wielkiego). W tym okresie pojawiły się różnorodne systemy usiłujące wyjaśnić rzeczywistość, pojmując ją ostatecznie monistycznie lub pluralistycznie – w zależności od zastosowanych dróg poznania jako apriorycznego warunku rozumienia rzeczywistości.

KSIĘGA PIERWSZA (Przełożył Marian Reiter , Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1997) 1.     Dziadkowi Werusowi - łagodność i równe usposobienie. (Oczywiście zawdzięczam). 2.    Dobremu imieniu ojca i pamięci o nim- umiłowanie skromności i charakter męski. 3.    Matce ducha pobożności i dobroczynności. I odrazę nie tylko przed wyrządzaniem krzywdy, lecz i przed myślą o niej. Nadto sposób życia prosty, daleki od zbytku ludzi bogatych. 4.   Pradziadowi żem do szkoły publicznej nie chodził, lecz miał dobrych nauczycieli w domu, i nabycie przeświadczenia, że powinno się na to nie żałować grosza. 5.    Wychowawcy- że nie stałem się ani Zielonym, ani Niebieskim, ani zwolennikiem Okrągłych, ani Długich. I wytrwałość w trudach, i oprzestawanie na małym, przykładanie ręki do pracy i niezajmowanie się zbyt wielu sprawami naraz. I nieprzystępność dla potwarzy. 6.    Diognetowi wstręt do błahostek. I brak wiary w to, co mówią czarodzieje i kuglarze o

Wykład II HERAKLIT (ok. 544 - 484 p.n.e.) z Efezu. Apogeum jego życia przypada na 469r.p.n.e. Żył ponoć 90 lat. Wg. Leartiosa, był wyniosły jak mało kto i pogardliwy. Żył życiem odludka, źle znosząc towarzystwo ludzi - czy i mnie to grozi? (boi się :/ ). Samouk. Nazywano go "ciemnym", gdyż dzieło "O naturze", pisał hermetycznym, niezrozumiałym językiem - - po to, aby nie stłamsił go motłoch. Według niego, wiedza jest dostępna tylko tym, którzy są na jej przyjęcie przygotowani.  Arystoteles pisał o nim, ale on sam nie pozostawił nic po sobie. Za arche rzeczy , uważał - OGIEŃ.   Nieustanna ruchliwość wszystkiego, co istnieje (przykład płynącej rzeki - odrobinę podobnie do Talesa); według jego słów, "jesteśmy i nie-jesteśmy" - jednocześnie. Rzeczywistość rzeczy polega na wiecznym stawaniu się (tzw: wariabilizm heraklitejski! ). Przechodzenie rzeczy od jednego przeciwieństwa do drugiego. (Np. Zimne się ogrzewa; ciepłe - oz

  Taki środek musi być skuteczny w małych dawkach i możliwy do syntetyzowania. Jeśli nie będzie posiadać tych cech, jego produkcja, tak jak produkcja wina, piwa, napojów wysokoprocentowych i tytoniu będzie kolidowała z wytwarzaniem niezbędnego pożywienia i odzieży. Musi być mniej toksyczny niż opium i kokaina, mniej skłonny do wywoływania niepożądanych skutków społecznych niż alkohol czy barbiturany, mniej szkodliwy dla serca i płuc niż smółki i nikotyna zawarte w papierosach. Natomiast, w wymiarze pozytywnym, powinien wywoływać w świadomości zmiany bardziej interesujące, o większej wartości wewnętrznej niż uspokojenie czy stan rozmarzenia, urojenia wielkościowe czy brak zahamowań. Dla większości ludzi meskalina jest niemal zupełnie nieszkodliwa. W przeciwieństwie do alkoholu, nie wprawia zażywającego w stan swoistej, pozbawionej zahamowań aktywności, która znajduje swój wyraz w awanturach, przestępstwach, atakach przemocy i wypadkach drogowych. Człowiek pod wpływem meskaliny j

"Jasmine - Mystic and Rider" -- Donato Giancola "Pallas Athena - Wojownicza bogini-dziewica" Jakiś czas temu, miałam sposobność obejrzeć film "Immortals" ("Bogowie i herosi"), twórców filmu: "300" . Ale o ile w przypadku tego drugiego, widowisko okazało się godne uwagi, o tyle "Immortals" głęboko mnie rozczarował. Praktycznie pod każdym względem , więc nie będę się rozwodzić nad treścią. W sposób najboleśniejszy odczułam totalne przekręcenie historii, ba, takie ułożenie losów gł. bohaterów, iż w jednym czasie spotykają się herosi, bogowie etc, którzy zgodnie z wiedzą mitologiczną nie mieli prawa znajdować się w tej samej dekadzie/stuleciu/scenie. Ponadto przemieszano role, które są im od wieków przypisane, zafałszowując dosłownie wszystko, co można było zafałszować... Poza imionami, oczywiście. Żałość chwyta, bo to typowy od pokoleń zabieg patriarchalnej cenzury. Gdyby nie cho