"Mikołaj Fiodorow i jego „filozofia wspólnego czynu" - Julia Żylina-Chudzik. Część V (ostatnia)
Art work by Adrian Chesterman © Część V ~ Bóg ojców nie zmarłych lecz żywych ~ Warto na koniec zwrócić uwagę, iż zarówno projektywizm, jak i autentyczny kolektywizm będący jego presupozycją, są w filozofii Fiodorowa ściśle związane z ideą Boga. Poczynione przez niektórych badaczy próby wyrugowania perspektywy religijnej (traktowanej jako swoista „nadwyżka”, typowa dla filozofii rosyjskiej), w celu uczynienia przesłania dzieła Fiodorowa bardziej uniwersalnym, chociaż ciekawe, nie wydają się być przekonywujące. Dla samego myśliciela właśnie idea Boga okazuje się legitymizować absolutny wymiar projektywnej filozofii, bowiem - jak zauważa Young - „bez Boga i wieczności, projekt idealnego świata istnieje tylko tymczasowo i tylko w naszych umysłach” . Sam Fiodorow nie ogranicza się jednak do postulatywnej idei Boga, jako czynnika sensotwórczego i uniwersalizującego - pisze on o realnie istniejącej istocie, Stwórcy, Bogu Żydów, Chrześcijan i Słowian, „Bogu ojców nie zmar