∇ Myśli skłębione, niezgłębione...

Juan Carlos Manjarrez    © 3.    Trzeci rodzaj konserwatyzmu, wydawałoby się, nie zasługuje na omówienie, gdyż jest postawą dość bezmyślną i w całości zależąc od kontekstu, popada w skrajny relatywizm: możemy więc mówić o konserwatywnych komunistach mając na myśli ludzi, którzy przywiązali się do życia w komunizmie, o konserwatywnych monarchistach w odniesieniu do ludzi, którzy przyzwyczaili się do życia w monarchii, itd. Pod tę kategorię podpadaliby więc ci, którzy związaliby się z istniejącą rzeczywistością wyłącznie z powodu przyzwyczajenia i którzy nie próbowaliby poddać tego przywiązania żadnej ogólniejszej racjonalnej ocenie. Argument ten nie jest jednak do końca ani sprawiedliwy ani uzasadniony. Przede wszystkim zauważmy, iż ludzie przywiązujący się do istniejącej rzeczywistości nie stosują takich kategorii jak komunizm czy monarchia (a przynajmniej nie o takiej rzeczywistości, podpadającej raczej pod analizowane poprzednio rozumienie konserwatyzmu, mówimy teraz); są o

" Pięć Wieków Ludzkości : Odwieczna walka Dobra ze Złem;  Pościg za kobietą, oblubienicą Synów Bożych i jej potomstwem;  Bunt dzieci Matki Ziemi -- Tytanomachia, Gigantomachia i Tyfonomachia;  Trzy próby zniszczenia ludzkości przez pogańskich bogów i cudowne ocalenie ludzi przez pół-boga, który własną śmiercią zapłacił za niesioną pomoc.  Potop -- ostateczna rozgrywka z rodzajem ludzkim?". (E) Meandrami ścieżek kroczę, opisując sobie i Wam, niezwykłą opowieść pt: "Potop", układając drobne elementy większej całości, którą być może nikt tak do końca nie złoży. Poprzez Indie, Mezopotamię, Izrael i Afrykę, zahaczając myślami o ludy Azji oraz obu Ameryk, których bogactwo mitów nie pozwala zmieścić wszystkiego, dochodzę w końcu do punktu wyjścia, do rozstajnych dróg historii, kolebki Zachodniej Cywilizacji, demokracji oraz wolności, skundlonych w naszych czasach przez: władzę świecką i duchową oraz pieniądz. Gdzieś w tym wielkim worze, bez wątpieni

Tekst ten obrazuje wysiłek, aby w i d z i e ć   i  u k a z a ć   to, czym się staje i czego wymaga człowiek, jeśli umieści się go całego i aż po ostateczne konsekwencje w ramach rzeczywistości zjawiskowej. Dlaczego mamy starać się widzieć i po co mamy kierować szczególnie uważne spojrzenie ku człowiekowi? Widzieć: Można powiedzieć, że na tym w ogóle polega życie; jeśli już nie w ostatecznym rachunku, to w każdym razie tu ujawnia się jego istota. Być czymś więcej, to bardziej się jednoczyć: w tym będzie streszczać się niniejszy tekst i taki będzie jego końcowy wniosek. Stwierdzimy jednak i to, że jedność zwiększa się tylko na podłożu przyrostu świadomości, to znaczy widzenia. Oto dlaczego dzieje świata żywego sprowadzają się niewątpliwie do wypracowywania coraz doskonalszych oczu w łonie kosmosu, w którym możliwy jest ciągły postęp w rozeznawaniu. Czyż doskonałości jakiegoś zwierzęcia, wyższości istoty myślącej, nie mierzymy przenikliwością ich wzroku i zdolnością do syntetycznego

"The City and the Stars" by  Donato Giancola   © Część III AKTYWISTYCZNA ESCHATOLOGIA ~  Regulacja przyrody  ~ Chociaż głównym hasłem aktywistycznej eschatologii Fiodorowa jest imperatyw wskrzeszenia zmarłych przodków mocą rozumnego działania zjednoczonej ludzkości (wskrzeszenie immanentne), przybliżanie konceptu myśliciela wypada rozpocząć od dokładniejszego wyjaśnienia idei regulacji przyrody. Jak zauważa Zienkowskij, Fiodorow „żąda «regulacji» nie w obrębie jednej dziedziny wiedzy, ale w samym bycie”, co pozwala przypuszczać, że to właśnie regulacja, czyli „przemiana ślepego funkcjonowania przyrody w rozumne”, reorganizacja porządku zastanej rzeczywistości, której ma dokonać człowiek, stanowi warunek możliwości immanentnego zbawienia ludzkości oraz plan przebóstwienia wszelkiego stworzenia. Aby odwrócić okrutne prawa przyrody - z prawem śmiertelności stworzenia włącznie - człowiek musi nad przyrodą zapanować, podporządkowując ją własnej woli tylko o tyle,