Świat jest pełen symboli: F
1. Fajka pokoju
Fajka północno-amerykańskich Indian, którą kolejno palono przy zawieraniu pokoju, układach i na znak przyjaźni; najczęściej widziano w niej pewnego rodzaju praobraz istoty ludzkiej, której siłę i nieśmiertelność symbolizuje. Niejednokrotnie uchodzi -- przede wszystkim ze względu na na dobywający się z niej dym -- za symbol związku człowieka z naturą, jak również z niebem. Fajka w kulturze Indian Lakotów jest symbolem pokoju i wiąże się z wielowiekową tradycją. Dym z fajki unosi się do nieba i zanosi Stwórcy modlitwy.
Zapalenie fajki daje możliwość skupienia się na własnym wnętrzu, odpędzenia złych myśli, negatywnych emocji i energii. To chwila, w której należy pomyśleć o wszystkich ludziach, aby zawsze dzielili miłość i pokój i oczywiście o swojej rodzinie i najbliższych, o całym wszechświecie. Palenie fajki pomaga otworzyć się na świat duchowy, kierować się bardziej sercem niż rozumem, przypomina o miłości i szacunku, które są w każdym z nas i którymi powinniśmy się dzielić. Fajka oczyszcza nasze serce i duszę, uświęca też miejsce, w którym się ją pali. Fajkę można zapalić o dowolnej porze i w dowolnym miejscu. Najlepszym momentem jest jednak poranek, wschód słońca, kiedy prosi się o błogosławieństwo na cały dzień. Do takiej ceremonii zaprasza się gości i wszystkich obecnych, którzy zechcą w niej uczestniczyć.
Kilka razy w roku palenie fajki ma charakter szczególnie uroczysty. Używa się wtedy bardzo starych fajek ceremonialnych. Takim dniem jest początek wiosny, uważany przez Indian za początek roku. Jest to w ich kulturze moment bardzo ważny, bo cała natura budzi się do życia, rośliny wypuszczają nowe pączki i pędy, zwierzęta wracają do aktywnego życia. Pierwsze myśli podczas takiego ceremonialnego palenia skupiają się na Ziemi i Wszechświecie, na czterech kierunkach i czterech żywiołach: wodzie, ogniu, ziemi i powietrzu; potem składane są modlitwy o zdrowie, dobrobyt i pokój dla całego narodu indiańskiego. Dopiero na końcu każdy myśli o własnych prywatnych potrzebach i intencjach.
Wypalenie z kimś fajki jest oznaką przyjaźni, towarzyszy mu zawsze gest podania ręki. W paleniu fajki z drugą osobą wyraża się nadzieję, że Stwórca pozwoli aby ta przyjaźń przetrwała i aby przyjaciele spotkali się ponownie. Większość fajek wykonana jest z drewna. Pali się w nich czysty tytoń, bez żadnych dodatków, co jest istotne nie tylko ze względu na smak i zapach, ale też dlatego, że nie zapycha on fajki. Dawniej, niektóre fajki miały drewniany cybuch i kamienną główkę. Inne są fajki dla kobiet i dla mężczyzn. Te pierwsze, przede wszystkim są mnniejsze, gdyż kobiety palą zwykle w mniejszym groniei nie dzielą się fajką z gośćmi. Różnią się też kształtem, są delikatniejsze i lżejsze. Istnieją też specjalne fajki do palenia samodzielnie a nie w grupie.
2. Fale
Symbolicznie muszą być rozumiane w ścisłym związku z wodą, przede wszystkim jednak chodzi tu o ich ruch, który zwłaszcza w postaci bałwanów może przybrać bezosobowy groźny charakter. Dlatego fale i bałwany są nie tylko symbolem ruchliwości i żywości, lecz często także symbolem sił nie dających się już opanować. W kategorii snu --> Symbol zmiennych kolei losów, dodaje otuchy w przypadku kłopotów. Wskazują na mocne poruszenie emocjonalne, które powoduje w nas niepokój. Napływające myśli przed którymi próbuje się uciec lub obronić... Wskazują na coś czego nie chcemy dopuścić do swojej świadomości. Fale oznaczają często jakieś wielkie przewroty życiowe, rychłe podjecie decyzji istotnych dla przyszłości (fale z czystej wody oznaczają pomyślne wydarzenia; mętna -- może wskazywać kłopoty lub wrogów na horyzoncie).
3. Faszyna
W Chinach symbol rozwoju i przemijania ludzkości: jak wiązkę chrustu wiąże się i rozwiązuje, tak też cała historia ludzkości składa się z coraz nowych formacji, które raz po raz rozpadają się i giną. Jako ulubiony materiał palny wiązka chrustu pozostaje niekiedy w symbolicznym związku także z ogniem (np. jako atrybut czarownic).
4. Feniks
U Egipcjan ptak święty (Benu lub Boinu), przedstawiany pierwotnie jako pliszka, później jako czapla lub złoty sokół z głową czapli; uchodził za ucieleśnienie boga słońca (który przy powstawaniu świata miał osiąść na prawzgórzu), codziennego obiegu słońca i dorocznego wzbierania Nilu. To odniesienie do ciągłej odnowy Grecy, Rzymianie i w końcu także chrześcijanie. Tzw. Ojcowie Kościoła (chrześcijańska mitologia), przede wszystkim w związku z Fizjologusem --
bestiariusz [łac.] (fizjologus), dzieło o charakterze dydaktyczno-alegor., zawierające opisy zwierząt (także legendarnych), tłumaczące gł. zasady etyki chrześc. na przykładzie ich życia; spopularyzowany w średniowieczu; w sztuce występuje od XI w. jako pierwowzór tematyczny (zwł. w rzeźbie rom.) chrześc. ikonografii.
Określenie grupy przyrodoznawczych ksiąg, które prawdopodobnie opierają się na źródłach powstałych w Aleksandrii (Herder).
-- przenieśli na szeroko rozpowszechniony symbol ptaka, który po określonych odstępach czasu (co 500, 1000 lub 1461 lat) sam się spala i powstaje na nowo z popiołów. W tym znaczeniu jest on (po raz kolejny skopiowany ze starożytnych źródeł) symbolem Chrystusa, jak też ogólnie przezwyciężającego śmierć zmartwychwstania i nieśmiertelności, takoż tego bożka jak i wierzących weń ludzi.
5. Fermentacja
U wielu ludów, np. afrykańskich i indiańskich, symbol ducha przenikającego materię oraz przelewającej się siły wyobraźni. Dlatego też, jak i ze względu na działanie, sfermentowanym płynom przypisywano zdolność przekazywania wiedzy ezoterycznej; z tej racji często stosowano je podczas czynności rytualnych. Ponieważ proces fermentacji bliski jest procesowi gnicia, sfermentowane środki spożywcze mogą niekiedy pozostawać także w związku z symboliką ekstrementów. W alchemii fermentacja symbolizuje "dojrzewanie" i przemianę substancji organicznej, toteż łączono ją także z przejściem od stanu śmierci do stanu życia.
6. Figowiec
Figowiec pospolity (ficus carica) -- Uprawia się od najdawniejszych czasów. Jego ojczyzną jest Azja Mniejsza. Nasiona zawierają bielmo nadające dojrzałej fidze przyjemny, orzechowy posmak, szczególnie ceniony przy sporządzaniu namiastki kawy z suszonych i podprażanych fig. Tylko tzw. "figi kozie" są niejadalne. Figowiec pospolity zaczyna owocować w 2-3 roku, pełnie owocowania osiąga w 6-7 r., owocuje do 50-80 lat. Owocem jest mały orzeszek znajdujący się wewnątrz zmięśniałego i rozrośniętego dna kwiatostanowego. Figowiec był znany w Mezopotamii przed tysiącami lat. W IX w. p.n.e. dostał się do Hellady, gdzie początkowo uprawiano go na Wyspach Morza Egejskiego.
U wielu ludów czczony jest jako drzewo święte; obok oliwki i krzewu winnego często symbol płodności i obfitości. W starożytności miał symboliczne znaczenie erotyczne i był poświęcony Dionizosowi. W szczególności spotykamy go często w Indiach w kontekście religijnym: np. figowiec wyrastający z nieba uchodzi za symbol świata. Drzewo bodhi to figowiec właśnie, pod którym Budda uzyskał oświecenie (= bodhi), uchodzi ono za symbol poznania. Przeklęcie przez Jezusa w NT niepłodnego figowca interpretuje się jako potępienie ludu żydowskiego, dlatego rzekomo uschnięty figowiec symbolizuje w sztuce mit. chrześcijańskiej -- Synagogę.
7. Fiolet
Jako barwa znajdująca się pomiędzy czerwienią a błękitem jest często symbolem pośredniczenia, równowagi (między niebem a ziemią, duchem a ciałem, miłością a mądrością), miary i umiarkowania. W sztuce mit. chrześcijańskiej fiolet często jest barwą Męki Chrystusa (jako symboliczna aluzja do pełnego związania się boga z człowiekiem przez mękę i śmierć jego syna); w liturgii katolickiej symbolizuje powagę i nastrój pokutny, i dlatego jest barwą czasu adwentu i Męki. W pieśniach i zwyczajach ludowych fiolet niejednokrotnie symbolizuje -- wierność.
8. Flet
Jako atrybut często pozostaje w związku z życiem pasterzy. Głos fletu niejednokrotnie interpretowany jest jako głos aniołów, istot mitologicznych lub zaczarowanych. Dźwięk trzcinowych fletni, na których gra się w czasie tańca, symbolizuje wołanie duszy oddzielonej od bogów, która chce powrócić do świata niebiańskiego.
9. Forteca
Ogólnie symbol ochrony, bezpieczeństwa, często także symbol wycofania się ze świata, wewnętrznego dialogu z bogami lub z samym sobą. Jako umocnione, często położone na wyżynie lub otoczone lasem miejsce zamieszkania w oczywisty sposób odnosi się do poczucia wspólnoty chronionej przed niebezpieczeństwem z zewnątrz (przed demonami). W licznych mitologiach przedstawia się podziemny świat (tudzież Hades - Piekło) jako podziemną twierdzę o licznych lochach i pomieszczeniach.
* "Otwarty umysł jest jak twierdza, której bramy są otwarte i niestrzeżone" Ukazać nieznane... Idź za mną w nieznane...
10. Fortuna
Inaczej -- Tyche. Jest córką Zeusa, której ojciec darował władzę rozstrzygania losów śmiertelników. Jednych może obsypać darami z Rogu Obfitości, innych może pozbawić wszystkiego, co posiadają. Tyche najczęściej rozdaje nagrody zupełnie dowolnie: biegnie żonglując piłką, co ma symbolizować niepewność przypadku. Czasem piłka ulatuje wysoko, czasem spada nisko, jeśli jednak się zdarzy, że człowiek faworyzowany przez Tyche chełpi się swym bogactwem i nie poświęca części swego majątku bogom ani też nie pomaga w biedzie swym współobywatelom, wówczas wkracza starożytna bogini Nemezis i go upokarza.
Jako personifikacja przypadkowego i niepewnego szczęścia nierzadko przedstawiana jako stojąca na kole lub kuli; popularnym atrybutem jest także róg obfitości (symbol siły i mocy, również w sensie duchowym).
"W całym świecie, we wszystkich miejscach i o każdej porze, wszystkich głosy samej tylko Fortuny wzywają i ją samą tylko wymieniają, oną oskarżają i winią, o niej myślą i chwalą, oną samą tylko strofują i ze złorzeczeniami cześć jej oddają, wielu zaś poczytuje ją za skrzydlatą i ślepą, niestałą, płochą, zmienną, sprzyjającą niegodnym. Mówią, że wszystko od niej pochodzi..." -- Pliniusz (I w. n.e.).
Pozostałe literki od A do E -- znajdziecie w kategorii: "Symbole". Polecam :) Nie było mnie przez jakiś czas na Minosie ze względu na daleką podróż, ale teraz znowu będę publikować teksty regularnie. :)
