"Wielka Bogini - Kobieta, jako symbol archetypowy i analogizujący" - Andrzej Wierciński. Część II
3. Kobieta, jako symbol archetypowy i analogizujący Po szczycie łowiecko-zbieraczego trybu życia w paleolicie górnym, pojawia się w neolicie przemiana ideologiczna wysuwająca na miejsce naczelne postać kobiety . Celem naszych dalszych rozważań będzie więc próba udzielenia odpowiedzi na dwa następujące pytania: - jaki jest potencjał semantyczny postaci kobiety jako symbolu archetypowego i analogizującego nabytego? - dlaczego został on tak bardzo zaktualizowany i wywarł tak mocny wpływ w społeczeństwach neo-eneolitycznych? Otóż idąc do pewnego stopnia śladami koncepcji symboli archetypowych C. G. Junga, załóżmy występowanie autonomicznego kompleksu osobowościowego Wielkiej Matki w polu podświadomości u obu płci oraz kompleksu Anima u mężczyzn. W opisowej charakterystyce kompleksu Magna Mater będziemy się kierować wynikami badań S. Grofa nad zawartością pamięci okołoporodowej przejawiającej się pod działaniem wielokrotnie zażywanego LSD. Okazało się, że ro