"O naturze wszechrzeczy" (De rerum natura) ~ Titus Lucretius (Lukrecjusz) Carus. Część XI
KSIĘGA JEDENASTA ( Część I - TUTAJ* ) (Część II - TUTAJ* ) (Część III - TUTAJ* ) (Część IV - TUTAJ* ) (Część V - TUTAJ* ) (Część VI - TUTAJ* ) (Część VII - TUTAJ* ) (Część VIII - TUTAJ* ) (Część IX - TUTAJ* ) (CZĘŚĆ X - TUTAJ* ) Pierwsze przesławne Ateny niegdyś śmiertelnym przyniosły W biedzie ich bujne łany zbóż, hojnym kłosem porosłych, Pierwsze ulżyły życiu i pierwsze wydały prawo, Pierwsze też dały słodką pociechę ludzkim dzierżawom, Gdy urodziły męża o duchu tak ogromnym, Że wszystkie prawdy wyraził swym słowem wiekopomnym, Który, choć śmierć go zabrała, dla swoich odkryć wspaniałych Słusznie od swych potomnych podniebnej zażywa chwały. On bowiem, gdy zobaczył, że wszystko, co zazwyczaj Potrzebne, wszyscy ludzie mają dla swego życia, Że bezpieczne to życie, dopóki niem być może, Że w bogactwo i sławę opływają wielmoże, Chlubiąc się szczęściem dzieci na zacnych stanowiskach, Widząc jednak, jak w domu tajemna trwoga ściska Serca najdumniejsze, jak tr