∇ Myśli skłębione, niezgłębione...

Przekład Stefana Amsterdamskiego Część II (część I - Tutaj* ):    "Kopenhaska  Interpretacja Teorii Kwantów"   Punktem wyjścia interpretacji kopenhaskiej jest pa­radoks. Każde doświadczenie fizyczne, niezależnie od tego, czy dotyczy zjawisk życia codziennego, czy też mikroświata, może być opisane wyłącznie w terminach fizyki klasycznej. Język pojęć klasycznych jest języ­kiem, którym posługujemy się, gdy opisujemy doświad­czenia oraz ich wyniki. Pojęć tych nie umiemy i nie możemy zastąpić innymi. Jednocześnie jednak relacje nieoznaczoności ograniczają zakres stosowalności tych pojęć. O ograniczeniu stosowalności pojęć klasycznych musimy pamiętać, gdy się nimi posługujemy; nie potra­fimy jednak udoskonalić tych pojęć. Lepiej zrozumieć ten paradoks można dzięki po­równaniu dwóch rodzajów interpretacji doświadczeń: interpretacji opartej na mechanice klasycznej oraz in­terpretacji opartej na mechanice kwantowej . W mecha­nice newtonowskiej punktem wyjśc

KSIĘGA SZÓSTA   ( Część I - TUTAJ* ) (Część II - TUTAJ* ) (Część III - TUTAJ* ) (Część IV - TUTAJ* ) (Część V - TUTAJ* )  Stopą niczyją nie tknięte zdeptuję szlaki Pieryd. Miło do czystych krynic przystąpić pierwszy z ludzi I nieskalaną wodą żar własnej piersi studzić. Milej Muz kochankowi iść wzwyż po takie wieńce, Które ozdobią skronie mnie i nikomu więcej. Uczę o wielkich rzeczach i stromą idę drogą, Rwąc religijne więzy i kłam zadając bogom. A choć w ciemności wkraczam, rwąc po systemie system, Patrz słów mych: jakie dźwięczne! Patrz pieśni: jak przejrzyste! Bo zdaje mi się słuszne tak czynić, jak lekarze; Dając lekarstwo dzieciom w piołunu pełnej czarze, Najpierw dokoła puchar omażą złotym miodem, Aby kapryśne wargi przynęcić przez osłodę, Razem zaś, oszukawszy w języku małą dziatwę, Dają jej połknąć leki, złe w smaku i niełatwe, I tak podstępem, z tkliwej płynącym o nie pieczy, Podadzą dziecku piołun, co dzielnie je wyleczy. Tak też ja, gdy gorzka wydaje się

"Nie przeznaczono Wam żyć jak zwierzęta, Lecz poszukiwać wiedzy" (Część I - Tutaj* ) Słyszeliście kiedyś o tzw. "Ogródkach Adonisa" ? Jak pisałam wcześniej, Adonis był bóstwem roślinności a szczególnie zboża, nie powinny zatem dziwić archaiczne obrządki magiczne mające na celu przyspieszenie wyrastania i powrót do życia roślin na zasadzie magii homeopatycznej czy też naśladowczej . Ten rodzaj zabobonnych praktyk nadal jest stosowany w wielu regionach świata, wędruje również każdego roku za pośrednictwem tzw. neopogaństwa, także na Zachodzie, w formie świąt związanych z przesileniami: zimowym i wiosennym. Niestety - pomimo całego piękna folkloru, pewna część ludzi po dziś dzień wierzy, że - magia - w takiej postaci jak choćby w H. Potterze, jest realna, pomimo iż prawa natury mówią wyraźnie... nic nowego pod słońcem, wszystko w zgodzie z prawami fizyki, w zgodzie z odwiecznymi cyklami i elementami . A żeby było śmieszniej, owa wiara w magię prakty